Stadia van borstkanker: symptomen en behandeling en graden, overlevingspercentage, 1-4, prognose en typen, per tumorgrootte, chemotherapie, definiëren, duur, emotionele stadia, hormonaal.

Het pathologierapport dat u ontvangt, zal u helpen bij het bepalen van het stadium van uw borstkanker, wat zal bepalen of de kanker zich in de borst bevindt of zich ergens in de borst of elders in het lichaam heeft verspreid. De arts zal tijdens de operatie een of meer lymfeklieren in de oksel onderzoeken om de kanker te verwijderen, omdat dit het gebied is waar borstkanker zich meestal het eerst verspreidt. Een arts kan aanvullende bloedonderzoeken of beeldvormende onderzoeken bestellen als er reden is om aan te nemen dat de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam.

Volgens de American Cancer Society wordt het stadium van kanker bepaald door de T-, N- en M-classificaties, tumorgraad en ER/PR- en HER2-tests. Uw prognose is gebaseerd op deze informatie. Dit vereenvoudigde systeem geeft uitleg over de stadia van borstkanker met behulp van de T-, N- en M-classificaties. Zoals in de volgende secties wordt beschreven, is dit de methode voor het beschrijven van de stappen.

Symptomen

Het meest voorkomende symptoom van borstkanker is de ontwikkeling van een massa of knobbel in de borst. Naast deze symptomen zijn er nog een aantal die op borstkanker wijzen:

• Er kan een knobbel of verdikking in uw borst zijn die anders aanvoelt dan de rest
• Inversie van de tepel (een afwijking van het vorige uiterlijk)
• De aanwezigheid van roodheid of afscheiding uit de tepel (vooral een bloederige)
• Pijn in de borsten of tepels
• Een deel van de borst zwelt op
• Ontsteking
• Borsthuid verandert
• Kuiltjes in de huid (peau d’orange)
• Veranderingen in lymfeklieren

Behandeling

Er zijn veel behandelingsopties beschikbaar voor patiënten met borstkanker. De kankerbehandeling van een persoon hangt af van het type en het stadium van zijn ziekte. U dient uw zorgverlener te raadplegen voor een overzicht van de huidige zorgstandaard, aangezien de behandelingsopties vaak veranderen. De arts bespreekt met hulp van het medisch team behandelalternatieven. Op deze pagina vindt u een overzicht van de basistherapietechnieken voor de behandeling van borstkanker.

Chirurgie

Veel vrouwen met borstkanker zullen een operatie moeten ondergaan. De twee meest voorkomende behandelingsopties voor borstkanker zijn borstsparende chirurgie en borstamputatie.

Borstsparende operatie

Tijdens een gedeeltelijke borstamputatie wordt slechts een deel van de borst verwijderd (soms een gedeeltelijke borstamputatie genoemd). Afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor, zal de omvang van de operatie variëren.

Wanneer een lumpectomie wordt uitgevoerd, worden de borstknobbel en enkele aangrenzende weefsels verwijderd. Een arts onderzoekt het omringende weefsel op kankercellen (marges van chirurgen). Een arts noemt dit “negatieve” of “schone marges” als er geen kankercellen werden gedetecteerd. Patiënten die een lumpectomie ondergaan, worden daarna vaak behandeld met bestralingstherapie.

Borstamputatie

Op het moment van een borstamputatie (ook bekend als een rechte borstamputatie), wordt al het borstweefsel verwijderd. In gevallen die onmiddellijke reconstructie vereisen, kunnen chirurgen huidsparende borstamputatie uitvoeren. Bij deze procedure verwijderen de artsen al het borstweefsel, maar het omliggende weefsel blijft intact. Bij een tepelbesparende borstamputatie wordt de borsthuid samen met de tepelhof en tepel geconserveerd.

Radicale mastectomie

Op het moment van deze procedure verwijdert de chirurg ook oksellymfeklieren, evenals de spier die de borstwand bekleedt. In vergelijking met voorgaande jaren wordt deze procedure zelden uitgevoerd omdat een gemodificeerde radicale mastectomie meestal even effectief is.

Gemodificeerde radicale borstamputatie

Deze procedure omvat ook de verwijdering van oksellymfeklieren naast borstweefsel. Afhankelijk van het stadium van kanker kan een zorgteam een lumpectomie of een borstamputatie aanbevelen. Hoewel de borst kan worden gespaard met een lumpectomie, is meestal een postoperatieve bestralingstherapie vereist. Langdurige follow-up heeft aangetoond dat een borstamputatie geen voordeel heeft ten opzichte van een lumpectomie wanneer een lumpectomie wordt aanbevolen.

Preventieve chirurgie

Tijdens deze procedure worden naast borstweefsel ook lymfeklieren in de oksel verwijderd. Afhankelijk van het stadium van de kanker kan een zorgverlener een lumpectomie of borstamputatie voorschrijven. De borst kan worden gered na een lumpectomie als deze na de operatie wordt behandeld met radiotherapie. Bij de langdurige follow-up van vrouwen die een lumpectomie ondergaan, is er geen verschil tussen borstamputatie en lumpectomie.

Bestralingstherapie

Het gebruik van hoogenergetische stralen om kankercellen te doden staat bekend als bestralingstherapie. Er zijn twee methoden beschikbaar voor het toedienen van bestralingstherapie.

Externe straalstraling

Bestralingstherapie voor borstkanker wordt meestal op deze manier geleverd door zorgverleners. Stralingsstralen van externe apparatuur zijn geconcentreerd op het beschadigde gebied. Een deskundig zorgteam zal bepalen hoeveel behandeling nodig is op basis van het type operatie dat is uitgevoerd en of de lymfeklieren al dan niet zijn beschadigd.

Bestralingsteams wijzen meestal lokale regio’s aan voor de behandeling zodra ze de exacte positie voor de behandeling hebben gekozen. De patiënt wordt gewoonlijk vijf dagen per week gedurende vijf tot zes weken behandeld.

Brachytherapie

Dit type stralingsafgifte maakt gebruik van zaden of pellets die radioactieve stoffen bevatten. Door de zaden in de borst in de buurt van de tumor te plaatsen, zorgen deze zaden voor straling in plaats van een straal van buitenaf te gebruiken.

Hormoontherapie

Bij gebruik in combinatie met andere behandelingen kan dit medicijn het risico op terugkeer van kanker na een operatie verminderen. Het kan ook helpen om het risico op terugkeer van kanker na een operatie te minimaliseren.

Verschillende soorten borstkanker worden beïnvloed door oestrogeen (een hormoon dat door de eierstokken wordt geproduceerd). Een van de belangrijkste risicofactoren is oestrogeenreceptor-positieve (ER-positieve) of progesteronreceptor-negatieve (PR-positieve) borstkanker.

Gerichte therapie

Met meer kennis over genveranderingen en hoe deze bijdragen aan de ontwikkeling van kanker, ontwikkelen wetenschappers medicijnen die specifiek gericht zijn op kankercellen. Omdat ze zich voornamelijk richten op kankercellen, veroorzaken ze minder bijwerkingen dan chemotherapie, maar ze worden nog steeds vaak gebruikt in combinatie met chemotherapie.

Alternatieve therapie

Wanneer er ernstige gevolgen zijn verbonden aan een ziekte, zoeken artsen naar alternatieve behandelingen. Als patiënt of familielid van een patiënt voelt u zich misschien genoodzaakt om alle mogelijke opties te onderzoeken. Deze strategie kan patiënten schaden door te voorkomen dat ze profiteren van bestaande, gevestigde behandelingen. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en patiënten moeten alternatieve behandelingsopties bespreken, en de twee moeten de opties samen onderzoeken.

Cijfers

Onder een microscoop beschrijft een cijfer het uiterlijk en de gelijkenis van een kankercel met normale cellen.

Het is mogelijk dat uw arts terminologie gebruikt zoals ‘zeer onderscheiden’, ‘matig onderscheiden’ of ‘slecht onderscheiden’. In de pathologie worden kankercellen onderzocht op kenmerken die kunnen wijzen op hun kans op verspreiding. Dit zijn er enkele:

• Wanneer cellen klieren vormen door zichzelf in verbinding met elkaar te plaatsen (tubulinevorming).
• De mate waarin ze vergelijkbaar zijn met normale borstcellen (de nucleaire graad)
• (De mitotische telling) is het aantal cellen dat zich tegelijkertijd deelt

Lage score

(Graad 1) De cellen lijken op normale borstcellen en ontwikkelen zich langzaam. Deze tumoren hebben verschillende kenmerken. Als het gaat om ductale kanker, zijn de buisjes klein, terwijl ze in het geval van lobulaire kanker in koorden zijn gerangschikt. Ondanks het feit dat ze zich langzaam ontwikkelen en verspreiden (prognose), wordt aangenomen dat deze tumoren een gunstige prognose hebben.

Middelbare rang

(Graad 2) Cellen in Graad 2 hebben een duidelijk uiterlijk in vergelijking met normale borstcellen. Het onderscheid daartussen is matig. Hierdoor zijn de kenmerken van de ziekte en de prognose (prognose) niet goed gescheiden.

Hoog cijfer

(Graad 3) Dit zijn slecht gedifferentieerde tumoren met afwijkende kenmerken; de cellen zien er anders uit en groeien anders dan normale borstcellen. Hun neiging om zich snel te verspreiden en te groeien, samen met hun slechte prognose, maakt het moeilijk om ze uit te roeien.

Tumoren met lage gradaties groeien langzamer dan tumoren met hoge gradaties. Wanneer hoogwaardige maligniteiten worden behandeld, hebben ze een grotere kans op herhaling. Graad kan echter alleen aangeven hoe een bepaalde kanker zich zal gedragen, en verschillende tumoren zullen zich op verschillende manieren gedragen.

Overlevingskans

Overlevingspercentages van kanker bieden artsen nuttige informatie over de vooruitzichten en prognose van hun patiënten met kanker. Een van de meest genoemde cijfers is de vijfjaarsoverleving. De overlevingskans van een kankerpatiënt ten minste vijf jaar na diagnose is dit percentage. Er zijn veel patiënten die veel langer leven dan ze hadden verwacht, en weer anderen sterven aan oorzaken die niets met borstkanker te maken hebben. Door de frequente wisseling van therapieën fluctueren deze cijfers. Het huidige 5-jaarsoverlevingspercentage omvat patiënten die ten minste 5 jaar geleden werden gediagnosticeerd en een therapie kregen die anders was dan die welke nu beschikbaar zijn.

Ondanks dat de groepsresultaten worden beschreven door de cijfers, kunnen de resultaten van een enkel individu sterk variëren, zoals bij alle statistieken.

Om deze gegevens zelf te evalueren, moet men rekening houden met al deze factoren.

Fase vijfjaarsoverlevingspercentage

0    100%

I     100%

II     93%

III    72%

IV    22%

Alle op deze manier gediagnosticeerde en gerapporteerde patiënten zijn in deze cijfers opgenomen. De resultaten van verschillende recente onderzoeken naar ras- en overlevingsgegevens hebben ontdekt dat Afro-Amerikaanse vrouwen in hetzelfde geografische gebied een hoger sterftecijfer (sterftecijfer) hebben dan blanke vrouwen.

1-4 fasen

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie kan borstkanker in vier stadia worden ingedeeld. Een maligniteit van de borst die zijn weg heeft gevonden door het hele lichaam. In dit geval is het waarschijnlijk dat kankercellen de kanaalvoering zijn binnengedrongen en het omliggende borstweefsel zijn binnengedrongen.

Fase 0

DCIS (ductaal carcinoom in situ) wordt met dit medicijn behandeld. De kanker is nog niet uitgezaaid naar andere delen van het lichaam. Er is geen bewijs dat kankercellen zich buiten de borstkanalen hebben verspreid.

Fase 1

Borstkanker is een kleine aandoening in een vroeg stadium die alleen het borstweefsel of de omliggende lymfeklieren aantast.

Het is een vroeg stadium van borstkanker.

Fase 2

Borstkanker beschrijft tumoren die zijn binnengedrongen of zich hebben verspreid naar de lymfeklieren rond de borst, of beide.

Het is een vroeg stadium van borstkanker.

Fase 3

Symptomen van stadium 3 van borstkanker zijn onder meer verspreiding naar aangrenzende lymfeklieren, het borstoppervlak of de borstwand.

Borstkanker van dit type wordt ook wel lokaal gevorderde borstkanker genoemd.

Fase 4

Wanneer borstkanker is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, wordt dit “borstkanker” genoemd. Er zijn veel termen die worden gebruikt om dit type kanker te beschrijven, waaronder gevorderde kanker, uitgezaaide kanker en secundaire kanker.

Soorten

Er zijn verschillende soorten borstkanker. Kanker komt op sommige plaatsen vaker voor dan op andere, en sommige soorten kanker komen samen voor. De volgende zijn enkele van de meest voorkomende vormen van kanker:

Ductaal carcinoom in situ

Niet-invasieve borstkanker (DCIS) komt het meest voor bij ductale carcinomen in situ. Een hoog genezingspercentage kan worden bereikt met dit type borstkanker, omdat de kanker zich niet heeft verspreid.

Invasief ductaal carcinoom

Moedermelkkanalen zijn de plaats van oorsprong, maar de kanker verspreidt zich naar het omliggende weefsel. De meest voorkomende vorm van kanker is borstkanker. Ongeveer 80% van de invasieve borstkankers wordt veroorzaakt door invasief ductaal carcinoom.

Invasief lobulair carcinoom

Er wordt gedacht dat borstkanker afkomstig is van de melkproducerende klieren van de borst. Het aandeel invasieve lobulair carcinomen bij borstkanker is ongeveer 10%.

Mucineus carcinoom

Muizenslijmproducerende kankercellen zorgen ervoor dat slijm zich ophoopt in het lichaam. De celtypen in gemengde tumoren zijn divers.

Medullair carcinoom

Het medullair carcinoom wordt gekenmerkt door goed gedefinieerde grenzen tussen kwaadaardige en niet-kankerachtige weefsels bij borstkanker.

Inflammatoire borstkanker

Tijdens de ontwikkeling van dit type kanker wordt de borsthuid rood en warm (waardoor het lijkt op een infectie). Een verstopping van lymfevaten is verantwoordelijk voor deze veranderingen.

Triple negatieve borstkanker

Invasief kankersubtype waarbij er een overvloed is aan een specifiek eiwit (HER2) op het celoppervlak en geen oestrogeen- of progesteronreceptoren. Vrouwen die jonger zijn en Afro-Amerikaanse vrouwen hebben meer kans om het te hebben.

Ziekte van Paget van de tepel

Oncologen zeggen dat deze kanker voornamelijk wordt aangetroffen in de borstkanalen en zich uitbreidt naar de tepel en het omliggende weefsel. De meest voorkomende symptomen van borstkanker zijn korstvorming en roodheid.

Adenoïde cystisch carcinoom

De tumoren in deze categorie vertonen zowel glandulaire als cystische kenmerken. Deze kankers hebben de neiging zich niet agressief te verspreiden en hebben een aanvaardbare prognose.

Lobulair carcinoom in situ

In dit geval zijn er geen kankercellen; eerder een cluster van afwijkend prolifererende cellen. Borstkanker die in dit stadium wordt gediagnosticeerd, heeft meer kans om later in het leven invasief te worden.

Tumorgrootte

De prognose en behandelingsopties van een individu zijn afhankelijk van de grootte van de tumor tijdens de stadiëring van borstkanker. De kans dat een tumor kleiner en dus makkelijker te genezen is, is groter als artsen het vroeg ontdekken.

De grootte van de tumor van een persoon is slechts een van de vele factoren waarmee artsen rekening houden bij het stadium van borstkanker. Met al deze elementen moet rekening worden gehouden, ongeacht of de tumor zich buiten de borst heeft verspreid, het uiterlijk van kankercellen en de aanwezigheid van hormoonreceptoren.

Een arts bepaalt het stadium van kanker als onderdeel van hun diagnostisch proces. Om het stadium van borstkanker te bepalen, worden verschillende indicatoren overwogen, waaronder tumorgrootte.

Verschillende tests en tests worden door artsen gebruikt om de unieke kenmerken van borstkanker te bepalen. Ze gebruiken deze informatie om waarden toe te kennen aan het TNM-stagingsysteem.

• T staat voor de grootte van de primaire tumor.
• De letter N geeft aan of de maligniteit al dan niet is gevorderd tot aangrenzende lymfeklieren.
• M staat voor metastase, wat betekent dat de kanker zich heeft verspreid naar andere plaatsen van het lichaam.

Op een schaal van 0 tot 4 zijn er vier stadia van kanker. Borstkanker die zich nog in een vroeg stadium bevindt en zich niet naar andere organen heeft uitgezaaid, wordt stadium 0 genoemd. Dit is een vergevorderd stadium van borstkanker waarbij andere delen van het lichaam door de kanker zijn aangetast.

Het stadium bepaalt de behandelingsopties en prognose van een persoon voor borstkanker, ook al is elk geval uniek.

Kleinere tumoren komen vaker voor bij borstkankerpatiënten in een vroeg stadium. In latere stadia van borstkanker, wanneer de tumoren groter zijn, is de behandeling moeilijker.

De belangrijkste borstkankertumor wordt door artsen op zijn breedste positie gemeten. De grootte wordt gewoonlijk uitgedrukt in millimeter (mm) of centimeters (cm).

Op basis van de aanbevelingen van de American Cancer Society (ACS) gebruiken artsen het volgende systeem om de tumorgrootte te beoordelen:

• TX: Artsen kunnen de primaire tumor niet onderzoeken.
• T0: Het lijkt er niet op dat er een primaire tumor is, zegt de dokter.
• T1: Ongeveer twee centimeter (0,79 inch) is de diameter van de tumor.
• T2: deze tumor heeft een diameter van meer dan 2 cm (0,79 inch), maar minder dan 5 cm (1,97 inch).
• T3: Er is een tumor groter dan 5 centimeter (1,97 inch).
• T4: Het maakt niet uit hoe groot de tumor is, hij moet in de borstwand of de huid groeien. Onder deze vormen van kanker zijn inflammatoire borstkankers.

Als het gaat om het beoordelen van het stadium van borstkanker bij een persoon, is de grootte van de tumor cruciaal. Experts in de gezondheidszorg houden daarentegen rekening met een aantal aanvullende overwegingen, waaronder:

• Lymfeklieren zijn betrokken
• Of de kanker zich heeft verspreid en de locatie?
• Status van de HER2-eiwithormoonreceptoren
• uiterlijk van kankercellen

Rekening houdend met al deze factoren, evenals de leeftijd, de algemene gezondheid en voorkeuren van de patiënt, zal een arts geschikte behandelingsopties voorschrijven.

Een persoon met gevorderde borstkanker heeft mogelijk meer behandeling nodig dan iemand met een meer vroeg stadium kanker. De prognose voor een persoon met borstkanker kan aanzienlijk worden verbeterd als het vroeg wordt ontdekt en behandeld. Ongeacht hoe je borstkanker ervaart, ieders reis is uniek.

Chemotherapie

Bij kankertherapie worden geneesmiddelen rechtstreeks via de bloedbaan aan kankercellen afgegeven. Intraveneus of oraal kunnen deze geneesmiddelen worden toegediend.

Verschillende factoren en aandoeningen kunnen worden behandeld met chemotherapie, waaronder:

Adjuvante therapie

Het is mogelijk dat kankercellen losraken of achterblijven, zelfs nadat de operatie alle zichtbare kanker heeft verwijderd. Wanneer medische professionals naast andere methoden chemotherapie gebruiken, zorgen ze ervoor dat deze kleine hoeveelheden cellen ook worden gedood. Het is niet altijd nodig dat artsen chemotherapie voorschrijven, omdat, afhankelijk van het soort kanker en de kenmerken ervan, sommige vrouwen een zeer laag risico op herhaling hebben, zelfs zonder.

Neoadjuvante therapie

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg dienen vóór de operatie chemotherapie toe, die ‘neoadjuvante chemotherapie’ wordt genoemd. Of de behandeling voor of na de operatie wordt toegediend, lijkt geen verschil te maken in overleving op lange termijn; er zijn echter voordelen aan het bepalen of de kanker reageert op de therapie en het verkleinen van de tumor vóór chirurgische verwijdering.

Chemotherapie voor gevorderde kanker

Patiënten met kanker die zich heeft verspreid naar verre delen van het lichaam, kunnen chemotherapie ondergaan. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg moeten de juiste behandelingsduur kiezen bij het behandelen van uitgezaaide borstkanker.

De geneesmiddelen die bij chemotherapie worden gebruikt, zijn er in verschillende vormen en kunnen alleen of in combinatie worden ingenomen. De medicijnen worden meestal in cycli gegeven, met specifieke behandelingsintervallen gevolgd door rustperioden ertussen. Van het ene medicijn tot het andere verschilt de lengte van de cyclus en de rustperiodes.

Definiëren

Borstkanker is een ziekte die het gevolg is van ongecontroleerde groei van borstcellen. Borstkanker kan vele vormen aannemen. Afhankelijk van welke borstcellen kanker worden, wordt een specifiek type borstkanker geproduceerd.

Er is niet één plek in de borst waar borstkanker begint. Onder de drie primaire componenten van een borst zijn lymfoïde weefsel, kanalen en bindweefsel. Een lobule is het deel van de klier dat verantwoordelijk is voor het genereren van melk. Borstkanker is een ziekte die het gevolg is van ongecontroleerde groei van borstcellen. Borstkanker kan vele vormen aannemen.

Er zijn veel verschillende plaatsen in de borst waar borstkanker kan ontstaan. Naast verspreiding naar andere delen van het lichaam, kan borstkanker zich ook verspreiden via bloedvaten. De term metastase verwijst naar een borstkanker die is uitgezaaid naar een ander deel van het lichaam.

Looptijd

Een overlevingspercentage van vijf jaar van 90 procent wordt bereikt door vrouwen met invasieve borstkanker zonder uitgezaaide verspreiding. De overlevingspercentages van tien jaar zijn 84 procent voor vrouwen met niet-gemetastaseerde invasieve borstkanker. Vrouwen met invasieve borstkanker die alleen in de borst is ontdekt, hebben na vijf jaar een overlevingspercentage van 99 procent.

Invasieve borstkanker treft alleen de borst, dus de 5-jaarsoverleving voor vrouwen met deze ziekte is 99 procent. Gemiddeld krijgt 63 procent van de borstkankerpatiënten in dit stadium de diagnose. De Verenigde Staten hebben een afname opgemerkt in de vroege detectie van borstkanker bij adolescente en jongvolwassen vrouwen in de leeftijd van 15 tot 39 jaar, vergeleken met vrouwen ouder dan 65 jaar (47 procent versus 68 procent). Misschien komt dit omdat de meeste vrouwen pas op hun veertigste op borstkanker worden gescreend, tenzij ze een verhoogd risico lopen.

Emotionele stadia

Het is beangstigend en kan veel emoties veroorzaken bij de diagnose borstkanker. Het nieuws opnemen lijkt in het begin misschien moeilijk, laat staan het te geloven of te accepteren. Het kon onmogelijk zijn dat het echt was. Alsof ze kijken naar het leven van iemand anders dat zich voor hun ogen ontvouwt, ervaren sommige mensen gevoelloosheid, leegte of onvolgroeidheid. Anderen zijn bang, verdrietig, woedend of bezorgd.

Ontkenning

Wanneer u de diagnose borstkanker krijgt, kan het omgaan met het nieuws uitputtend zijn. Vaak veroorzaakt overweldiging gevoelloosheid, shock of ongeloof, wat de symptomen zijn van ontkenning.

Ontkenning is een natuurlijke reactie op een vreemde situatie. Het is niet iets waar we altijd bewust voor kiezen. Ontkenning kan een zelfbeschermend mechanisme zijn om onszelf te reguleren als we een traumatisch incident begrijpen.

Als u door shock of gevoelloosheid geen energie meer heeft of als u moeite heeft om verder te gaan met uw behandelplan voor borstkanker, moet u uw zorgteam hiervan op de hoogte stellen.

Woede

Het komt vaak voor dat mensen boos zijn nadat ze de diagnose borstkanker hebben gekregen en het is een belangrijke fase van rouw. U kunt zich tijdens of na het verloop van uw diagnose of behandeling boos voelen. Als je onverwachte reacties van vrienden of familie tegenkomt, of als een ziekte je routine verpest, kun je boos worden.

U kunt zich afvragen of uw eigen levensomstandigheden de oorzaak van uw woede zijn als u voortdurend boos wordt om andere dingen dan borstkanker.

Afdingen

De geest van een persoon kan onderhandelen na de diagnose borstkanker als een methode om controle te krijgen.

De sleutel tot het omgaan met een diagnose van borstkanker is om te onthouden dat niets u had kunnen voorbereiden op de diagnose als u had nagedacht over wat u had kunnen doen en had moeten doen. Er was niets mis met je acties.

Probeer zoveel mogelijk bewust in het huidige moment te blijven: voel je voeten op de grond, merk je omgeving op en observeer je ademhaling terwijl deze in en uit je neus stroomt. Door een op het heden gerichte mentaliteit te behouden, kun je uit de “wat als”-modus komen.

Hormonaal

Borstkanker kan worden beïnvloed door hormonen zoals oestrogeen en progesteron. Tijdens de groei van borstkanker kunnen borstkankercellen oestrogeen en progesteron binden om hun groei te verbeteren. Een alternatief voor hormoontherapie is endocriene therapie, die voorkomt dat hormonen zich aan deze receptoren hechten.

Referenties

Akram, M., Iqbal, M., Daniyal, M. and Khan, A.U., 2017. Awareness and current knowledge of breast cancer. Biological research, 50(1), pp.1-23.

Sammarco, A., 2001. Psychosocial stages and quality of life of women with breast cancer. Cancer Nursing, 24(4), pp.272-277.

Vetto, J., Jun, S.Y., Padduch, D., Eppich, H. and Shih, R., 1999. Stages at presentation, prognostic factors, and outcome of breast cancer in males. The American journal of surgery, 177(5), pp.379-383.

Dong, G., Wang, D., Liang, X., Gao, H., Wang, L., Yu, X. and Liu, J., 2014. Factors related to survival rates for breast cancer patients. International journal of clinical and experimental medicine, 7(10), p.3719.

Horita, K., Yamaguchi, A., Hirose, K., Ishida, M., Noriki, S., Imamura, Y. and Fukuda, M., 2001. Prognostic factors affecting disease-free survival rate following surgical resection of primary breast cancer. European Journal of Histochemistry, 45(1), pp.73-84.

Saez, R.A., McGuire, W.L. and Clark, G.M., 1989. Prognostic factors in breast cancer. In Seminars in surgical oncology (Vol. 5, No. 2, pp. 102-110). New York: John Wiley & Sons, Inc.Donegan, W.L., 1997. Tumor‐related prognostic factors for breast cancer. CA: a cancer journal for clinicians, 47(1), pp.28-51.

Andere medicijnposten op onze blog: Voordelen van Havermout

Andere waardevolle bronnen: Cancer.org

Esta entrada también está disponible en: English (Engels) Español (Spaans) Français (Frans) Italiano (Italiaans) Deutsch (Duits) Dansk (Deens) Nederlands Norsk bokmål (Noors Bokmål) Português (Portugees, Portugal) Svenska (Zweeds)